ادویه جنوبی ماهی و میگو

ادویه قسمتی از گیاه مانند میوه، ریشه، برگ و یا دیگر قسمت‌های یک گیاه است که بیشتر برای طعم، عطر و یا رنگ آن به غذا اضافه می‌شود. بعضی از این ادویه‌ها خواص دارویی دارند. در اصل ریشه‌ی کلمه‌ی ادویه از جمع مکسر کلمه‌ ی دوا در زبان عربی می‌باشد و معادل فارسی که برای کلمه ادویه به کار می‌رود کلمه‌ی چاشنی است.

ادویه ها ممکن است به شکل های مختلفی استفاده شوند. گاهی قسمتی از یک گیاه به صورت تازه و درسته استفاده می‌شود مانند استفاده از فلفل تازه. گاهی ممکن از برگ یا پوست گیاه خشک شود و سپس به غذا اضافه گردد مانند برگ بو و یا پوست درخت دارچین. گاهی هم گیاه خشک و سپس خرد و پودر می‌شود مانند زردچوبه و فلفل سیاه.

نوع ادویه مصرفی و میزان آن در غذاها و خوراکی های هر منطقه بستگی به اقلیم و فرهنگ آن منطقه بستگی دارد. گفته می‌شود حدود 75 درصد از ادویه‌جات در هند می‌باشد و فرهنگ استفاده از ادویه در طول سالیان از هند به بسیاری دیگر از نقاط جهان مانند شرق آسیا، خاورمیانه و امروزه تا اروپا و آمریکا ترویج داده است.

فرهنگ استفاده از ادویه‌های گوناگون و ذائقه‌ی مردمان جنوب کشورمان متاثر از سال‌ها مراودات فرهنگی، تجاری ایران با هندوستان است. از ادویه‌‌های پرطرفداری که در جنوب کشورمان استفاده می‌شود می‌توان به ادویه جنوبی ماهی و میگو اشاره کرد. از این ادویه برای پخت انواع ماهی و میگو استفاده می‌شود.